In 2011 begon ik mijn grote avontuur, één jaar reizen door het land van mijn dromen: Australië. Na zes maanden gewerkt te hebben in Perth, begon ik mijn backpackavontuur. Zes maanden door dit prachtige land reizen. En dit was FAN TAS TISCH! Ik wist gelijk dat dit niet de eerste en laatste keer zou zijn dat ik dit prachtige land bezocht, en dat bleek juist te zijn, kan ik nu zeggen. In 2014, twee jaar later, bezocht ik Australië opnieuw. Deze keer om mijn rondje Australië compleet te maken.
Het was heerlijk om weer terug te zijn! Net zoals de eerste keer, wilde ik eigenlijk nooit meer weg. Tijdens mijn reis van zes weken door Australië hield ik een dagboek bij. Hierbij mijn avonturen.
Australië, wat heb ik je gemist!
Na een lange vlucht kwam ik aan op Perth Airport. Bij de douane moest ik wel even meelopen naar een apart kamertje, omdat er wat problemen waren met mijn visum. Gelukkig konden deze problemen opgelost worden en zette ik op 12 juli 2014, 07.45 uur lokale tijd, eindelijk weer voet op Australische bodem.
Ik werd opgewacht door mijn lieftallige vriendin Nadine, een Duits meisje die ik heb ontmoet toen ik in Perth woonde. Ik heb haar toentertijd gekoppeld aan een van mijn Australische vrienden en inmiddels zijn ze zelfs getrouwd! Good for me, want ik heb nu een leuke slaapplek. Ik heb de gehele week in Perth bij hen mogen logeren, dat is het mooie van reizen! Het was erg fijn om weer terug te zijn in Perth, it felt like I never left. Ik heb een erg leuke week gehad. De week bestond voornamelijk uit het afspreken met vrienden. Zo ben ik op bezoek geweest bij het gezin waar ik twee jaar geleden werkte als au-pair en heb ik mijn oud- collega en vriendin Tania weer gezien(ik werkte op de NLe school, gevestigd binnen een Australische school waar zij werkzaam was).
Na ruim een half jaar ergens gewoond te hebben, denk je dat je alle ins en outs van de stad wel kent.. maar nee hoor, ook ik heb deze keer weer een paar leuke nieuwe plekjes ontdekt. Zoals de Mechanics Institute Bar. Een leuk, klein barretje ergens in een steegje te vinden. Daar houd ik nou van… die plekjes die je niet zomaar te weten komt, maar waarvoor je moet zoeken!
Mijn weekje Perth was erg leuk, maar na een week was het tijd om mijn reis voort te zetten want dit was immers waarvoor ik terug was gekomen: mijn rondje Australië afmaken.
Melbourne
Vanuit Perth vloog ik naar Melbourne. Nu ben ik niet zo’n fan van vliegen tijdens het reizen, omdat je zo alles wat tussen punt A en punt B ligt, mist. Liever pak ik de auto of de bus. Maar twee jaar geleden heb ik al veel gezien van het zuidelijke gedeelte van Western Australia en aangezien ik niet heel veel tijd heb, heb ik er maar voor gekozen om te vliegen. Melbourne it is!
Ik was er nog geen halve dag en toen zat ik al in de kroeg met Bryony, mijn reismaatje van twee jaar geleden. Zij woont inmiddels in Melbourne en ik moet zeggen dat ik wel een beetje jaloers op haar ben, dat ze al zo lang in dit prachtige land woont. Ik begon me wel een beetje af te vragen wat hier fout is gegaan.. hoe kan het dat zowat alle mensen die ik heb leren kennen twee jaar geleden, inmiddels gesetteld zijn in OZ en nog geen plannen hebben om terug naar ‘huis’ te gaan? I wish it was me!
Melbourne is een prachtige stad. De stad is trendy en vriendelijk. Ik verbleef in een hostel op Flinders Street, in het centrum van de stad. Na twee dagen kwam Keshia naar Melbourne, een vriendin uit Perth. Zij was ook wel toe aan een nieuw avontuur en kwam Melbourne samen met mij ontdekken. De upgrade naar ons eigen appartement, nog dichter bij het centrum, was snel gemaakt. We hebben de stad per voet ontdekt. De drukte, de mensen, de architectuur en natuurlijk het uitgaansleven. Wat ik wel gaaf vond was Hosier Lane. Een steeg die bekend staan om zijn street art. De hele steeg is gevuld met graffiti, die van tijd tot tijd veranderd.
We hebben ook een dag St. Kilda ontdekt. Iets wat je gezien moet hebben als je in Melbourne bent. St. Kilda is een suburb buiten de stad, zo’n 10 minuten met de tram vanaf het centrum. Het voelt als een dorpje op zich. Wat een rust vergeleken met het centrum. Hier spreken wij ook af met Brent. Een man die ik twee jaar geleden heb ontmoet toen ik in Airlie Beach woonde. Hij had hier destijds een vrijgezellenfeest. We kletsen wat onder het genot van een hapje en drankje. In de avond gaan belanden we met z’n drieën in een karaokebar.
Als je in Melbourne bent, moet je natuurlijk ook de Great Ocean Road gezien en gereden hebben. Ik ben hier maar één keer, dus here we go. Keshia en ik hadden een auto gehuurd voor twee dagen en weg waren we. Natuurlijk hadden we ‘t kleinste autootje gehuurd maar er bleek er een dubbele boeking te zijn. Blijkbaar zijn kleine, goedkope autootjes in trek! Gunstig voor ons want wij kregen een upgrade, een dikke vette 4×4 (4wheeldrive).
De Great Ocean Road, een prachtige weg langs de zuidkust van Australië. Je volgt een kronkelige weg langs de kustlijn, waarbij je fantastische uitzichten tegen komt en prachtige plaatjes kunt schieten.
De Great Ocean Road is meer dan 240 km lang, maar een weg die bestaat uit allemaal bochten, daar rijd je niet zo gemakkelijk doorheen. We kwamen er al snel achter dat we niet de hele weg konden rijden, gewoon omdat er niet genoeg tijd was. Het plan was tot the twelve apostles te rijden en dan terug te rijden naar Melbourne. Na een paar uur rijden kwamen we aan in een klein dorpje, waar we wat te eten gingen halen. We reden door het dorpje om een leuk tentje te vinden toen we een lifter zagen op een parkeerplaats. Wij zijn de beroerdste niet, dus hop raampje omlaag en we riepen dat we even wat gingen eten, maar daarna kon hij wel een stuk met ons mee rijden. Onze lunch duurde een beetje lang, dus we waren benieuwd of onze nieuwe vriend er na een uur nog steeds stond. Had hij inmiddels al een andere lift gevonden? Nee hoor, hij had een chill plekje gevonden in het park en met zijn gitaar op schoot stond hij nog steeds trouw op ons te wachten. Hij reisde van Melbourne naar Adelaide, alles liftend.
Tijd om onze reis te vervolgen, op naar the twelve apostles! We waren nog geen half uur op weg toen we opeens allemaal auto’s en bussen stil zagen staan. Huh file, hoe kan dat nou? Dit bleek helaas geen file te zijn, maar iets ernstiger. We konden geen kant op, dus we waren maar uit de auto gestapt om te kijken wat er was gebeurd. De politie bleek al op de plek aanwezig te zijn inclusief trauma helikopter. Bleek dat er een mini-bus van de weg was geraakt. Helaas beland je hier niet in de berm. Het busje was 20 meter van een klif gevallen. In de bus zaten acht Koreanen. Éen 18jarige vrouw was ter plekke overleden, de anderen waren allemaal naar het ziekenhuis gebracht met serieuze verwondingen en in kritieke toestand. Later hoorden we in het nieuws dat er nog meer inzittenden waren overleden. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Er zaten maar negen auto’s tussen ons en de bus die van de weg is geraakt! Verschrikkelijk. We kregen het bericht dat de weg afgesloten zou blijven voor de komende uren, dus dat we beter konden omdraaien en een andere route konden nemen. Google maps checken en hopelijk kwamen we met een omweg nog bij the twelve apostles voordat het donker werd. Na een lange, heftige tocht over een smalle weg door de bergen hebben we het gehaald.
The twelve apostles is een formatie van twaalf rotsen die uit de zee steken. De rotsen zijn van kalkzandsteen (limestone). Ondanks dat het een bewolkte dag was, was het uitzicht prachtig. Na een tijdje te hebben genoten van het uitzicht en genoeg kiekjes te hebben geschoten was het tijd om terug te gaan naar Melbourne, aangezien het al donker begon te worden. Joseph, onze nieuwe vriend besloot om te blijven want het had voor hem geen zin om terug te gaan richting Melbourne. Hij vond het wel gaaf om te slapen op deze locatie, tussen the twelve apostles. De die-hard. Terwijl Jo een geschikte slaapplek op het strand aan het zoeken was, zetten wij onze tocht voort. Gelukkig hadden we ervoor gekozen om een andere weg terug te nemen, zonder al die kronkels in de weg. Na een paar uur waren we terug in Melbourne en klaar voor onze laatste avond in Melbourne.
Na een leuke, laatste avond in het Crown Casino in de stad (oh, en een karaokebar), was het de volgende ochtend tijd voor Keshia om terug te vliegen naar Perth. Ik had nog de hele dag voor mezelf, want mijn bus zou pas in de avond vertrekken. Nadine en Jack (waar ik in Perth had gelogeerd) waren inmiddels ook in Melbourne. Dus die middag had ik nog met hen afgesproken en daarna was het echt tijd om mijn avontuur weer voort te zetten. Tijd om nieuwe mensen te ontmoeten. Next destination: Sydney
Nieuwsgierig naar meer Australië?
Reisroute: vier weken backpacken langs de oostkust van Australië
Uluru-Kata Tjuta National Park: bezoek de beroemde rots in het Red Centre
Een jaar werken en reizen in Australië
Herinneringen ophalen: een jaar Australië
That One Time #3 | die ene keer dat het vliegtuig bijna neerstortte
Wat te doen in Karijini National Park, Australië
Perth: waarom deze stad een bezoek waard is
Fraser Island: de parel van Oost-Australië
The Whitsunday Islands: bezoek het mooiste strand ter wereld en meer
The Kimberley, Australië: wat te doen in dit afgelegen gebied
Reisdagboek rondreis Oost-Australië #2
Reisdagboek rondreis Oost-Australië #3
Reisdagboek rondreis Oost-Australië #4
Reisdagboek rondreis Oost-Australië #5
Reisdagboek rondreis Oost-Australië #6
Reisdagboek rondreis Oost-Australië #7
Reisdagboek rondreis Oost-Australië #8
Reisdagboek rondreis Oost-Australië #9
Beginnen met de voorpret voor je reis naar Australië?
Wil je een auto huren voor je reis door Australië?
Ook nog een reisgids nodig voor je reis?
