Australië 2.0 PT2

We gaan verder met mijn traveldiary over mijn reis door Australië. Na een aantal toffe dagen te hebben gespendeerd in Melbourne, vervolg ik mijn reis naar de populaire stad Sydney.

Reisdagboek Australië: Sydney

Na zo’n tien uur met de nachtbus (lang leve de grote afstanden in Australië) te hebben gereisd, kwamen we eindelijk aan in Sydney. We stapten uit bij het centraal station. Ik had niks geboekt, me totaal niet verdiept in de stad en had dus geen idee waar ik heen moest gaan. Ik stapte af op twee Schotse meiden die ook uitstapten, om te vragen waar zij heen gingen. Zij hadden ook niks geboekt. Dus drie meiden in een vreemde stad, gingen op pad om een hostel te zoeken. We zijn met de trein naar Kings Cross gegaan, een wijk die bekend staat om zijn ruige nachtleven. We horen dat de wijk staat bekend als Sydneys red light district en heeft een hoge criminaliteit.

Daar merkten we gelukkig niks van in ons hostel, HQ. Ik had voor een nacht geboekt, met het plan de volgende dag mijn reis voort te zetten, richting de zon! Ik kwam op de kamer, wat meer leek op een lange gang met links en rechts stapelbedden neer geplant, welgeteld 14. Die middag heb ik een beetje door Kings Cross gelopen en, nog belangrijker, mijn reis geboekt voor de komende weken. Omdat ik nog maar zo’n 2,5 week de tijd had, moest ik wel een beetje gaan plannen. Ik wilde zoveel zien en doen, maar er was zo weinig tijd!

Nadat het meeste gepland was, was het tijd om nieuwe mensen te ontmoeten. Waar kun je dit nou beter doen dan in je hostel?! Na wat gekletst te hebben met wat mensen uit het hostel, bleek ik een van de weinigen te zijn die hier maar tijdelijk bleef. De anderen waren bijna allemaal long-termers en die hier dus werkten of werk zochten.

Het was een zaterdag, dus ‘s avonds was het tijd voor feest in Australië. Bijna alle mensen van het hostel kwamen naar de gezamenlijke ‘woonkamer’. De muziek hard door de speakers, de goon (goedkope wijn in een doos) op tafel en veel backpackers = happy me! Na een gezellige avond was het tijd om naar bed te gaan.

De volgende dag moest ik helaas voor 10.00 uur uitchecken, helaas weer geen uitslapen voor mij! Die volgende middag heb ik wat rondgehangen in het hostel, de was moest gedaan worden en heb een wandeling gemaakt met Vanessa, een meid uit Chili, die ook een long-termer was. Na deze wandeling, was het tijd om Sydney te verlaten, gelukkig wist ik dat ik nog terug zou keren om de rest van deze prachtige stad te ontdekken.

Byron Bay

Het vooruitzicht was fantastisch. Weer een busreis van zo’n twaalf uur voor de boeg, heerlijk! Next destination: Byron Bay. Ik had al van meerdere personen gehoord dat Byron Bay een speciale plek is, met name het hostel ‘the Arts Factory’. Een tip die ik van meerdere backpackers heb gekregen.

Na mijn busreis kwam het weer op hetzelfde neer: ik ging weer mensen vragen die toevallig ook naar the Arts Factory gingen. Zo kwam ik in gesprek met Aine, een Iers meisje. Na het adres van het hostel gegoogled te hebben, bleek het maar zo’n 5-10 min lopen te zijn. Dus daar gingen we, twee meiden bepakt en bezakt, op pad naar het hostel.

Toen we bij het hostel aankwamen, begreep ik gelijk waar iedereen het over had. Je voelde gelijk de chillen vibe, wat een gave plek. De stijl was ietwat alternatief. Je kent het wel, dreads overal, bijzondere muziek, harembroekjes, chill. Een grote vijver werd omringd door allemaal groen, hangmatten, tenten en tipi’s, onwijs gaaf!

Helaas kwamen we te vroeg aan om in te checken dus hadden we besloten om maar even rustig aan te doen en te chillen bij het hostel. Dit zag er tenslotte uit als een goede plek om te chillen. Bleek dat er die ochtend een workshop Afrikaans drummen was, why not? Het leek ons wel interessant om wat muziek te maken. Na een uurtje djembé gespeeld te hebben, de basistechnieken geleerd te hebben en een tijdje te jammen, was het tijd om in te checken.

Nadat we ingecheckt en opgefrist waren, was het tijd om Byron Bay te verkennen. Een leuk, klein dorpje met een prachtig strand. Goed om te surfen ook. Na een tijdje van het mooie uitzicht te hebben genoten en door de straatjes van Byron Bay te zijn gelopen, was het tijd om naar de bottleshop te gaan. Want met wijn komt men de dag wel door.

Toen we terug kwamen bij het hostel, leek het me leuk om Danielle te laten weten waar ik was. Danielle is een Amerikaanse meid, die ik twee jaar geleden heb ontmoet in Perth en zij heeft ook in Byron Bay gewoond en bij the Arts Factory gewerkt. Ik stuurde haar een bericht dat zo zo snel mogelijk op skype moest komen. Zo gezegd, zo gedaan! Ze kon niet geloven waar ik was, de plek waar zij maanden lang had gewoond en gewerkt, zag ze na twee jaar weer terug. Zo blij dat ze was, heerlijk! Ik heb haar zelfs met een aantal ex- collega’s laten skypen, die er nog steeds werkten. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die deze plek niet graag willen verlaten.

Na mijn skypegesprek was het tijd om weer gezellig te gaan doen.
We kwamen al snel in gesprek met een groepje locals. Ze waren naar Byron Bay gekomen voor een festival. Het festival was helaas net afgelopen. Dat was anders natuurlijk wel een goed idee geweest. Met z’n allen zijn we een hapje gaan eten bij de Brewery, die naast het hostel zat. En laat het nou net steak night zijn.. Scooooooore!
Na het eten en wat borrels was het tijd om terug te gaan het hostel, voor nog meer borrels en na wat nieuwe mensen ontmoet te hebben en drie flessen wijn achter de kiezen, was het bedtijd.

De nacht was iets te kort voor mij, maar helaas was het de volgende ochtend tijd om uit te checken. Nu moest ik weer voor 10.00 uur uitchecken. Ik dacht dat mijn volgende busrit om 15.00 uur zou zijn. Bleek dat mijn bus al om 10.00 was vertrokken! Kortom: ik had mijn bus al gemist! Hoe zou ik nu in hemelsnaam op mijn volgende bestemming komen: Surfers Paradise??