Australië 2.0 PT3

Surfers Paradise was mijn volgende bestemming, maar de bus was helaas al vertrokken zonder mij. Doordat mijn schema redelijk strak gepland was, moest ik die dag nog in Surfers Paradise komen, of Surfers Paradise skippen en gelijk doorgaan naar Noosa. In het hostel kwam ik twee jongens tegen die toevallig dezelfde kant op moesten. Ze moesten naar het vliegveld in Brisbane en konden mij wel afzetten in Surfers Paradise. En zo was het in pt3 van dit Australië reisdagboek weer geregeld.. Ik ging naar Surfers Paradise!

Op naar Surfers Paradise.

Na ons ontbijt, gingen we op weg. Heerlijk de hele achterbank voor mezelf. Eigenlijk was dit veel beter dan de bus! De rit zou zo’n anderhalf tot twee uur duren. Al rijdende vonden we het een goed idee om de toeristische route te nemen, zodat we langs de kust konden rijden. Dit bleek een goed idee te zijn, wat de kust was prachtig! We hadden een stop gemaakt bij Billinga beach en even een momentje genomen om te genieten van het uitzicht. Dit was ook waarom ik naar het noorden ging: het weer werd beter, de zee blauwer en de stranden mooier. Wat wil je nog meer?

Na een korte wandeling, was het tijd om verder te gaan. Surfers Paradise was al in zicht. Na een half uurtje reden we de stad binnen. Alhoewel.. ik vond het een stad, voor Australiërs is het eigenlijk een heel groot dorp. Er wonen meer dan 20.000 mensen, maar elke dag komen en gaan er ook nog zo’n 20.000 toeristen.

De jongens hadden me voor de deur van het hostel afgezet en toen stond ik er weer alleen voor. Het inchecken was snel gebeurd en hoewel het nog redelijk vroeg was, kon ik gelijk naar mijn kamer. De vrouw bij de balie was gelijk erg behulpzaam en spontaan. Drie van de vier bedden waren al bezet, door twee Italiaanse en een Engelse jongen. Het enige vrije bedje was voor mij, weinig keus dus.. Die middag ben ik naar het strand gegaan met de twee Italiaanse jongens, Frederico en Gabriël. Het was fijn dat we door de stad moesten lopen om bij het strand te komen, zo kon ik gelijk de stad een beetje checken.

Ik vond deze stad totaal anders dan andere Australische steden of dorpen. De boulevard is goed vertegenwoordigd door ketens als Mc Donalds, Starbucks, KFC, enz. Daarnaast staan er gigantisch veel wolkenkrabbers. In Surfers Paradise staat ook het hoogste ‘residential building’ van Australië, oftewel een gebouw dat bewoond wordt, genaamd Q1.

Die dag was het gelukkig erg mooi weer, strandweer! De eerste dag sinds ik weer in Australië was dat het echt mooi strandweer was. Tijd om een beetje aan het kleurtje te werken… Het grootste nadeel van deze wolkenkrabbers is dat ze continu het strand bedekken met schaduw. Echt heel irritant, want je kan steeds je handdoekje verplaatsen naar een plekje in de zon. Hier hebben ze niet echt over nagedacht. Aan het einde van de middag hebben de jongens me nog een beetje rondgeleid door de stad, we hebben wat boodschappen gedaan en zijn toen terug gegaan naar het hostel.

Die avond kon je je opgeven voor pizza en beerpong. Je moest $5 betalen voor de pizza, maar aangezien wij iets later waren was de meeste pizza al weg! Bloody backpackers… zoveel mogelijk eten natuurlijk. Na nog snel een paar pizzapunten naar binnen gewerkt te hebben, was het tijd voor beerpong. Dit spel moet je een keer gespeeld hebben als je door Australië aan het backpacken bent. Ik moet ook zeggen dat ik er best wel goed in ben. 😉

Aan het einde van de avond was het tijd om op stap te gaan. De mensen van het hostel namen ons mee naar een kroeg/ discotheek: the Beergarden. Ik weet niet precies wat het was. Volgens mij noemden ze het een discotheek, maar voor mij was het meer een grote kroeg met een dansvloer. Anyways… de drankjes waren redelijk goedkoop, de muziek was goed en er waren gezellige mensen, dus mijn avond was geslaagd!

De volgende ochtend ben ik zelf de stad gaan verkennen. Hoewel ik niet echt een heel grote fan was van Surfers Paradise met al die grote gebouwen, bleek dat er toch zeker een aantal mooie plekjes zijn hier. De zon en het blauwe water hebben voor heel wat mooie plaatjes gezorgd.

Ik heb de hele ochtend een beetje in mijn eentje de stad verkend. Waarom niet? Heel veel mensen die ik spreek vragen mij waarom ik dit in hemelsnaam in mijn eentje doe. Waarom reis ik in mijn eentje? Ten eerste omdat je eigenlijk nooit alleen bent, met al die backpackers om je heen. Daarnaast vind ik het af en toe wel tof om eens iets alleen te doen. Veel mensen durven dit niet of vinden dit niet leuk. Waarom niet? Heerlijk toch.. genieten van de omgeving op je eigen manier, je kunt alles doen waar je zelf zin in hebt, hoeft met niemand rekening te houden.. ik zie het probleem niet.

Hierna was het weer tijd was om ‘s middags te vertrekken. De mensen van het hostel waren zo vriendelijk om mij naar de bushalte te brengen, waar mijn volgende bus zou vertrekken naar Noosa.