Jordanië traveldiary #5 Wadi Mujib, Madaba en terug naar huis

1,7K

Mijn reis door Jordanië was een afwisselende reis. Met afwisseling tussen natuur en cultuur; van eeuwenoude ruïnes tot eindeloos falafel eten en van dobberen in het water tot urenlang hiken door de woestijn. Wat ik in Jordanië heb gedaan, lees je in deze traveldiary. In deze laatste traveldiary vertel ik je over het einde van mijn reis

Reisdagboek Jordanië

Dag 14: Wadi Mujib

Mijn laatste volle dag in Jordanië. Één van de dingen die ik voorafgaande mijn reis onwijs graag wilde doen, was naar Wadi Mujib. Hoewel ik eigenlijk de hoop al had opgegeven, viel gelukkig aan het einde van mijn reis alle puzzelstukjes op zijn plek.

De Canadese reisgenoot waarmee ik gisteren naar de Dode Zee en Mount Nebo ben gegaan, was wel in voor een hike in Wadi Mujib. In mijn hostel ontmoette ik een Fins meisje, wat ook wel mee wilde. En zo waren we met z’n drieën. Aan het einde van de ochtend hadden we afgesproken bij een eettentje om de hoek om te ontbijten. We bestellen iets smerigs en ons wordt een ‘heerlijke’ lavendel juice aangeraden, wat niet te drinken is. Foute keuzes.. maar dat overkomt je soms.

Na het eten besluiten we terug te gaan naar ons hostel om uit te zoeken hoe we naar Wadi Mujb gaan. Vanaf ons hostel regelen we een taxi die ons heen en weer wil brengen. Met de auto is het ongeveer een uur rijden, maar de tijd vliegt voorbij. We hebben eigenlijk een beetje haast, want we moeten voor een bepaalde tijd in het park zijn.

Eenmaal aangekomen bij Wadi Mujib, zijn we net op tijd en mogen we als laatste gasten naar binnen. We moeten een zwemvest aan en dan kunnen we gaan. Vanuit Nederland heb ik speciaal hiervoor mijn waterdichte tas meegenomen, en deze komt goed van pas. In Wadi Mujib hike je door water, waardoor een waterdichte tas wel nodig is als je spullen mee wilt nemen.

Als eerste moeten we een trap af, om onder in de canyon te komen. Vervolgens baan je je een weg door de canyon, tegen de stroming in. Her en der moet je een watervalletje of wat rotsen opklimmen, om verder te komen. Het is echt te gek en een tof avontuur. Ik heb enigszins spijt van het feit dat ik sandalen aan heb gedaan en niet mijn Nikes, maar ik overleef het wel.

Na een uurtje ploeteren, klimmen, klauteren en zwemmen door het water, komen we aan bij een grote waterval. Deze waterval is het einde van de canyon, we kunnen niet verder. Dit is het moment om even uit te rusten en bij te komen van de hike. In het water kietelen de visjes aan onze wondjes en dode huid en wij kunnen genieten onder de waterval. Dit is ook het moment om mijn waterdichte tas te testen en hij heeft het wonderbaarlijk overleefd.

Na het genieten van de waterval beginnen we aan de weg terug. Dit is des te leuker, want nu kunnen we meedobberen met de stroming. De stenen gooien af en toe roet in het eten en ik houd er zeker wat blauwe plekken en een nog pijnlijkere rug aan over, maar het was echt heel vet. Wat een toffe ervaring.

Aan het einde van de middag gaan we vrijwel als laatste de canyon uit om doorweekt naar de auto te gaan. Een paar uurtjes klimmen en dobberen in het water is gaaf, maar ook slopend. De rit terug naar Amman is daarom een rustige, waarin ik moe en voldaan bijna in slaap val. Mijn reisgenoot wil ergens stoppen voor koffie, omdat hij anders ook in slaap valt en van de lieve verkopers en de taxichauffeur krijgen we gratis snacks en drinken. Zo lief.

Eenmaal terug in Amman is het al bijna donker. We gaan terug naar het hostel voor een lekkere warme douche. Daarna ga ik samen met de Finse reisgenoot naar een winkelcentrum, wat op een paar kilometer afstand gelegen ligt van het hotel. We laten onze spullen controleren, moeten door detectiepoortjes lopen en zijn dan good to go. We zijn op een missie; een nieuwe iPhone kopen voor mijn reisgenoot. Vervolgens winkelen we nog een beetje en strijken dan neer bij de Subway voor het avondeten. Na het eten nemen we een Uber terug naar ons hostel en houden we het voor gezien. Wat een dag!

---

Dag 15: Madaba en terug naar huis

Mijn laatste dag in Jordanië. Het is toch bizar om je te realiseren dat je aan het einde van de dag niet meer hier zal zijn, maar thuis. Of in mijn geval; onderweg naar huis. Mijn laatste dag in Jordanië, had ik eigenlijk geen plannen maar zoals het vaak gegaan is tijdens mijn reis, komen de plannen ter plekke.

Ik ontbijt in het hostel, waarna ik me klaarmaak voor mijn laatste dag in Amman, mijn laatste dag in Jordanië. In de tuin van het hostel kom ik een jongen tegen waarmee ik aan de klets raak. Hij wil deze dag naar Madaba gaan, een plaats wat ongeveer een uur vanaf Amman gelegen ligt. Laat het nu net zo zijn dat ik nog een paar uurtjes over heb, voordat ik naar het vliegveld moet. Mijn vlucht vertrekt namelijk aan het einde van de middag.

We boeken een Uber die binnen tien minuten bij ons hostel is en we gaan snel op pad. Binnen een uur staan we in het centrum van Madaba; de stad van de mozaïek. Hier gaan we als eerste naar het Madaba Archeologic Park, waar we de eerste eeuwenoude mozaïeken aanschouwen. Vervolgens gaan we door naar the Church of Saint George, waar je één van de oudste mozaïeken ter wereld kunt vinden. We wandelen wat door het centrum, ik koop ergens nog een souvenir en daarna nemen we de taxi terug naar Amman.

Het is echt druk op de weg, waardoor het een eeuwigheid duurt voordat we weer in Amman zijn. Eenmaal in Amman duurt het nog langer voordat we in de buurt van het hostel komen, dus de laatste kilometer ga ik maar lopen. Ik zou eigenlijk al bijna onderweg naar het vliegveld moeten gaan, dus de stress schiet er enigszins in. Zoals altijd gaat het bij mij weer op het laatste moment.

Terug bij het hostel neem ik afscheid van mijn reismaatje en graai ik snel al mijn spullen bij elkaar. Ik probeer een Uber te bestellen, maar natuurlijk rijden er net weer geen auto’s in de buurt. Zul je altijd zien. Ik ga maar lopend op pad om een taxi aan te houden, maar natuurlijk zijn alle taxi’s al bezet. Het duurt voor mijn gevoel een eeuwigheid voordat ik een taxi heb gevonden, maar het is gelukt.

Bij het vliegveld kan ik gelijk inchecken, door de douane lopen en dan is het wachten op mijn vlucht. Alles gaat gesmeerd, op het feit na dat ik mijn fles zonnebrandcrème van 20 euro moet inleveren. Stom, niet aan gedacht. De vlucht naar Praag verloopt goed en zonder problemen. Naast mij zit een stel uit Jordanië wat op vakantie gaat naar Praag, ze praten graag dus ze vertellen me al hun plannen. Het houdt me zeker bezig tijdens de vlucht.

Rond een uur of negen land ik in Praag, waar ik tot ongeveer zeven uur moet wachten. Ik heb niets geregeld, dus ik besluit een hotel bij het vliegveld op te zoeken en een kamer te regelen. Na al die harde bedjes van de afgelopen twee weken, vind ik dat ik wel een lekker bed heb verdiend.

---

Nieuwsgierig naar meer Jordanië?

Jeruzalem: alle tips voor je bezoek aan deze heilige stad

Ontdek Bethlehem: alle tips voor je bezoek aan deze Palestijnse stad

Amman: doen in de hoofdstad van Jordanië

Aqaba, Jordanië: relaxen bij de Rode Zee

Drijven in de Dode Zee: tips en tricks

Reisdagboek #1: Amman en de ruïnes van Jerash

Jordanië traveldiary #2

Kosten: rondreis rondreis Jordanië (en Israël)

Jerash: eeuwenoude Romeinse ruïnestad in Jordanië

Canyoning in Wadi Mujib

Reisroute: twee weken Jordanië (en Israël)

Jordanië traveldiary #3

Jordanië traveldiary #4

Wadi Rum: overnachten in de woestijn

---

Beginnen met de voorpret voor je reis naar Jordanië?

Regel hier je accommodatie voor je reis naar Jordanië.

---

Wil je een auto huren om je reisroute door Jordanië zelf af te leggen?

---

Je eigen reisroute uitstippen voor je reis door Jordanië?

♥ Janet